impresje po powrocie do Polski

po pierwsze:
SPEŁNIŁO SIĘ MOJE MARZENIE I SPADŁ ŚNIEG, Z KTÓREGO ZROBIŁAM BAŁWANA

przypominacie mi o tym na każdym kroku, tu na blogu i osobiście, że to się stało - cieszę się że nie przejęłam się tym jako jedyna i mi to mówicie, bo wiecie że na to TYLE czekałam! kochani :*

tuż po powrocie urządziliśmy sobie małą ucztę rodzinną - ja jadłam pierogi ruskie z Wigilii i zajadałam się szarlotką Babci M, a oni wcinali czipsy krabowe i krewetkowe prosto z ulicy w Bangkoku, groszek w wasabi, taro w formie pasków z suchej ryby, a mój tata nawet zasmakował duriana...... ;P
wszyscy popijamy pyszną mocną kawą z północnej Tajlandii, z okolic Chiang Mai oraz południowoamerykańskim winem ze szczepu cabernet sauvignon. czuje wytchnienie, bo w moim domu nie pija się Liptona, czyli czegoś co nazywa się herbatą i co podają w całej Azji pd-wsch na hasło "tea" - koszmar! ;)

przeżywam też swoisty szok kulturowy i od Maćka wiem, że on też. o ile z moją rodziną jest bardzo fajnie i wszyscy są przychylni, to świat zewnętrzny chwilami zdaje się znacznie bardziej wrogi niż ten z Azji. na przykład: idę sobie na spacerze i focę śnieg a tu pijak się zatrzymuje, mierzy mnie wzrokiem i zaczyna na mnie iść krokiem typu 'dorwę cię'. staję jak wryta gotowa uciekać. zorientował się że zareagowałam a nie będę bierna więc stanął, po czym zaczął sobie wyciągać coś... z tyłka! no nie, okazało się na szczęście że to tylko wiśniowa alpaga i wódka ale generalnie po 4 miesiącach wysokiego poziomu poczucia bezpieczeństwa tutaj zaczęłam trzymać się na baczności bardziej niż.. ostatnio. w Azji nie spotkałam agresji ze strony ludzi, czasami agresywne były psy na północy. ludzie czasami ściemniali i chcieli oskubać z kasy białasa ale to nie to samo co jakiś pijak który na pustej ulicy idzie w moim kierunku zdecydowanym krokiem! i co Wy na to?

a to, co udało mi się zfocić na spacerze, to obrazki z nielegalnej zimy (w końcu powinna być już wiosna wg planet i gwiazd):

grudka wilgotnego śniegu w ramionach brzózki..
dzieciaki nie mają gdzie siadać, teraz karuzelę używa śnieg ;)
opanował on też pobliską sosenkę, czasem prawie nie widać igieł
i ostatnie oraz najważniejsze:
czyli psia kupa zawsze obecna - tak jak ignorancja właściciela!!!

z domu zima też wygląda ślicznie. szczególną przyjemność sprawia mi podzielenie się tymi zdjęciami z huevoscocodrilo, którzy siedzą na przedmieściach Bangkoku w co raz wiekszym skwarze.

sosnowa szyszka przytrzymuje obciążone śniegiem okno:
dzieło sztuki najwyższej klasy - sople stworzone przez Naturę!
coś dla pocieszenia - śnieg blisko Azji pd-wsch jest, jak widać, możliwy! ;)

o Polsce więcej będzie na moim nowym blogu Podróże w Polsce. na razie jest tam jedna notka o Wrocławiu, który odwiedziałam wystarczająco dużo razy by się w tym mieście zakochać. będzie więcej, sukcesywnie. zapraszam :) i do zobaczenia niedługo na slajdowisku!